A little break
Maybe there will be some posts from Holland, maybe not. In any case will this site be up and running again from July 10 (2006).
The things you don't read in the newspapers
Drie van de vier dagen liep ik mee met een verslaggever. In die dagen ben ik getuige geweest van een drievoudige gang-moord, een drugsverslaafde moeder die de drugs TIK (een soort crack) tijdens haar hele zwangerschap bleef doorroken en dat open en bloot vertelde voor de camera, terwijl ze haar baby in een hand hield en haar rookpijpje in de andere en als laatste de problemen die hulpverleners tegenkomen bij het verstrekken van HIV remmers aan HIV positieve kinderen. Kinderen krijgen de remmers in de vorm van siroop, omdat de beschikbare pillen veel te sterk voor hun kleine lichamen zijn. In de praktijk komt het erop neer dat moeders twee per dag grote hoeveelheden siroop aan hun kind van bijvoorbeeld twee of drie jaar moeten geven. Ik heb zelf geen kinderen, maar het schijnt nogal een onderneming te zijn, waarbij veel siroop –en dus belangrijk medicijn- verloren gaat. Hoe dan ook, in vier dagen kreeg ik alle grote problemen waar dit land mee kampt in een notedop gepresenteerd.
Verder waren een aantal mensen druk bezig met het maken van een necrologie over Nelson Mandela. Bleek dat ze tot op heden niets op de plank hadden liggen! Ongelooflijk, maar waar. Ook heeft CNN al lang geleden contact opgenomen met Etv om gebruik te maken van hun faciliteiten als Mandela dood gaat en de grootste tv-produktiemaatschappij in ZA heeft strategisch onroerend goed aangekocht, bv. het huisje tegenover het geboortehuis van Mandela.
Vijf van de zes tv-verslaggevers op de redactie in Kaapstad zijn vrouw (er zijn intotaal 5 redacties verdeeld over het land) en ook het hoofd van de nieuwsafdeling is een vrouw (overigens een niet erg geliefde, maar dat heb je niet van mij). De redactie is heel erg ‘nieuw’ Zuid-Afrika. Veel jonge mensen, alle kleuren door elkaar en de blanken in de minderheid. Ik vond dat er een heel leuke sfeer hing. Hoewel een behoorlijk aantal mensen zeiden dat ‘er veel interne politiek is, maar dat is zeker overal zo?’. Vooral de sfeer onder de vrouwelijke verslaggeefsters was goed. Ze helpen en steunen elkaar heel erg bij het maken van een zo goed mogelijk product.
De lonen zijn laag. Tel je zegeningen in NL, ook ben je misschien niet erg tevreden. Een van de verslaggeefsters verdiende twee jaar geleden 3000 rand per maand (375 euro), terwijl ze in haar eentje de redactie in Durban gaande hield. Sindsdien is ze maar met kleine stapjes vooruit gegaan. Ik weet zeker dat ze nog geen 800 euro per maand verdiend. (en zo heel veel goedkoper is het leven hier niet hoor!)
Na afloop van mijn ‘stage’ vroegen een aantal mensen of ik bij hen bleef. Ze waren nogal verrast te horen dat Etv geen buitenlanders aan neemt en dat die kans er dus niet inzit. “Tjee, ik hoop niet dat als wij naar het buitenland gaan we op dezelfde manier worden behandeld”, reageerde een van hen. Tja...